Pors: initiatiefwetsvoorstel 'dwanglicenties' is symboolwetgeving

In juli schreef Wouter Pors over het rapport “Persoonlijke beschouwing over de inzet van de dwanglicenties bij hoge prijzen van medicijnen” van de heer A. de Jong van 16 juni 2020 [IEF 19313]. Dit rapport was het resultaat van de onmogelijkheid om binnen de commissie Dwanglicenties tot overeenstemming te komen. De conclusie was dat de dwanglicentie ten onrechte in het rapport wordt geschetst als dé mogelijke oplossing voor het beschikbaar komen van een geneesmiddel en bovendien ten onrechte de indruk wordt gewerkt dat de dwanglicentie in geval van een epidemie op zichzelf al een daadwerkelijke oplossing voor een tekort aan geneesmiddelen zou zijn.

Nu heeft dit rapport een vervolg gekregen, doordat de Kamerleden Ellemeet en Ploumen op 23 december 2020 een initiatiefwetsvoorstel indienden tot wijziging van de Rijksoctrooiwet (ROW) om in een noodsituatie of crisis een dwanglicentie als bedoeld in artikel 57 ROW te kunnen verlenen voor een farmaceutisch product. Inmiddels is dit wetsvoorstel onderwerp van een publieke consultatie [IEF 19699].

De conclusie die Wouter Pors trekt is dat dit initiatiefwetsvoorstel voor wat betreft het voorgestelde artikel 57bis lid 2 ROW geen werking zal hebben omdat EMA en de Europese Commissie aanvragen voor markttoelatingen niet op basis van de Nederlandse wetgeving beoordelen. Ook overigens zal het wetsvoorstel geen enkel concreet effect hebben. Met name zal het niet bijdragen aan het sneller of op grotere schaal beschikbaar komen van geneesmiddelen en vaccins. Het is dus verspilde moeite.

Lees hier verder.